به گزارش مهندسان شهر، بله تشکلی بنام نظام مهندسی که متاسفانه در بدترین شرایط موجود از این خبرگان متخصص در استانها و شهرهای کوچک و بزرگ در کشور استفاده می شود، به تصور من، مثلا با کارایی و راندمانی نه بیشتر از ٢٠ الی ٣٠ درصد. ابتدا ذکر دو مورد اصلی در خصوص سازمان نظام مهندسی در کشور به شرح ذیل:
١- نظام مهندسی و اهداف تشکلیل آن
سازمان نظام مهندسی برای مرتفع کردن موارد خواسته شده در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان سال ۱۳۷۴ تأسیس شد تا اهداف کلی زیر را برآورده کند:
* مهندس فنی و متخصص ساختمان در رأس هرم سازندگی قرار گیرند و صاحبان مهارت‌های فنی در سطوح میانی و کارگران فنی بدنهٔ هرم فنی ساخت و ساز ساختمان‌سازی در ایران را تشکیل دهند.
* ایجاد یک جامعهٔ حرفه‌ای مولّد ثروت، رفاه، دانش و هنر برای اعضای آن
* مراقبت از ایمنی، بهداشت و آسایش محیط‌های مسکونی و مدیریت خردمندانهٔ توسعهٔ سالم فضاهای زیستی به کمک مهندسان طراح و نظارت کلی سازمان نظام مهندسی ساختمان
* ارتقای توان سازندگی و نوآوری در صنعت ساختمان در سطح ملی و منطقه‌ای و ایجاد بستری برای رقابت‌های بین‌المللی
متاسفانه در حال حاضر بر اساس تجربه شخصی (هیت مدیره دوره سوم) و گفته های مهندسین شاغل، هیچکدام از اهداف تاسیس ذکر شده در قانون بالا بجز حفظ شکل ظاهری آن رعایت نمی شود.
٢- شرایط تشکیل سازمان نظام مهندسی
برای تشکیل سازمان ن وجود حداقل ۵۰ نفر داوطلب عضویت از بین مهندسان حوزه آن استان که دارای مدرک کارشناسی در رشته‌های شامل مهندسی معماری، مهندسی عمران، مهندسی تأسیسات مکانیکی، مهندسی تأسیسات برقی، مهندسی شهرسازی، مهندسی نقشه‌برداری، مهندسی ترافیک باشند، ضروری است.
حال با توجه به عدم قطعیت در آمار های موجود، گویا حدود ٥٥٠،٠٠٠ مهندس در رشته های تخصصی فوق، عضو سازمانهای نظام مهندسی کشور هستند ! یک لشکر ششصد هزار نفری از مهندسین، با پیشینه های قوی در ریاضیات و علوم مهندسی، از برترین های کنکور کشور و ... ! در ضمن یاداور شوم کشور آمریکا با آن وسعت و آن جمعیت ٨٠٠،٠٠٠ مهندس حرفه ای و آمار کل اروپا را نمی دانم ولیکن فکر نکنم بیشتر از ایران باشد ؟ آیا این توضیحات حیرت آور نیست ؟ و آیا عدم درک ما از قابلیت های این رسته تخصصی در نجات کشور از بحرانها و توسعه بی بدیل کشور شرم اور نیست ؟ قابل توجه وزیر راه و شهرسازی و سازمانهای مدیریت بحران در کشور.
اعضای نظام مهندسی در کشور عموما از رانت ها و بی تدبیری ها گلمندند تا جایی که اگر اشتباه نکنم در استان تهران از ١٢٠،٠٠٠ عضو بدلیل عدم بکار گیری درست و یا دلگیری های صنفی فقط نصف آنها پروانه خود را تمدید کرده اند یعنی ٥٠ درصد لشکر استان تهران قید خدمت را از خود دور نموده اند ؟ این آمار شاید در استانهای دیگر بدتر هم باشد؟
سوالی که در اینجا مطرح است این است که چرا کشور نباید از چنین نیرو و تخصصی که شاید در دنیا بصورت نسبی بی نظیر باشد در حداکثر توان استفاده ننماید ! بله بدیهی است شاید توان فارغ التحصیلان و مهندسان با هم بدلیل تفاوت در دانشگاه، اساتید و مربیان، درسها و ... یکسان نباشد ولیکن تمام این مسایل با برگزاری کلاسهای کوتاه مدت حین کار قابل اصلاح است، کاری که کم و بیش در حال حاضر هم بگونه ای رخ می دهد.
امیدوارم این یادداشت، در ابتدا جایگاه مهندسین کشور را بعنوان سرداران توانمند سازندگی کشور بهتر از قبل معرفی کرده و در مرحله دوم توجه دست اندرکاران کشور را به این لشکر و کانون نخبه و فنی کشور بیشتر از پیش معطوف نماید ! چنین قدرتی در هیچ ارگان دولتی و غیر دولتی در یکجا موجود نمی باشد لذا از کمک این عزیزان در ساخت و ساز، مسکن انبوه، راه و ترابری، تاسیسات برقی و مکانیکی ، شهرسازی و مهمتر از همه با آموزش یک دوره کوتاه مدت به آنها در شناسایی آسیب پذیری های مستحدثات کشور باید بهره برد.
لازم است برای کمک گرفتن از این لشکر فنی علاوه بر توسعه کشور، از آنها در شناسایی مخاطرات در حوادث طبیعی و انسان ساز در کل کشور و کاهش آسیب پذیری شهر ها و روستا های کشور در مقابل حوادث و تبدیل کشور به کشوری امن هر چه سریعتر اقداماتی عاجل و برنامه ریزی های لازم صورت پذیرد.
* استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران و بنیانگذار مقاوم سازی و مدیریت بحران در ایران
نظرات شما