در طراحی و ساخت ساختمانهای مسکونی، محاسبه سطوح راهپله و حیاط خلوت یکی از مسائل کلیدی است. این فضاها علاوه بر نقش عملکردی، تأثیر بسزایی بر زیبایی و ارزش معماری ساختمان دارند. در این مقاله، به بررسی اصول و نحوه محاسبه سطوح این دو بخش مهم میپردازیم.
برای محاسبه سطوح راهپله و حیاط خلوت در ساختمانهای مسکونی، لازم است که چندین جنبه از نظر طراحی، کاربری، و قوانین محلی در نظر گرفته شود. در ادامه، توضیحاتی در مورد محاسبه این بخشها ارائه میدهم:
۱. محاسبه سطح راهپله
راهپله یکی از بخشهای مهم و ضروری در ساختمانهاست و معمولاً شامل پاگردها و کفهای بین طبقات میشود. محاسبه سطح راهپله از دو جنبه مهم است:
- محاسبه کل سطح کف راهپله: برای محاسبه سطح کل راهپله، باید سطح تمام پاگردها و پلهها بهصورت کامل محاسبه شوند. روش متداول این است که طول و عرض هر پله و پاگرد اندازهگیری و سپس حاصلجمع این مقادیر محاسبه میشود.
- محاسبه سطح خالص و ناخالص راهپله: در ساختمانهای مسکونی، بسته به قوانین منطقهای، ممکن است بخشهایی از راهپله در سطح ناخالص محاسبه شوند. سطح ناخالص شامل مساحت دیوارها و فضای میان پاگردها و پلههاست، اما سطح خالص فقط مساحت قابل استفاده برای رفتوآمد است.
۲. استانداردها و ضوابط محاسبه سطح راهپله
در بسیاری از مناطق، ضوابطی برای حداقل اندازه و شیب راهپله وجود دارد تا ایمنی استفادهکنندگان تضمین شود. برخی از نکات مهم عبارتند از:
- عرض پله و ارتفاع استاندارد: ارتفاع هر پله معمولاً بین ۱۵ تا ۱۸ سانتیمتر و عرض آن حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر است.
- پاگردها: پاگردها باید در فواصل معینی قرار گیرند و عرض آنها معمولاً برابر با عرض راهپله است.
- محاسبه سطح مفید و غیرمفید: در برخی ساختمانها، سطحی که برای نصب دستگیره یا نردهها در نظر گرفته میشود، در محاسبه سطح مفید لحاظ نمیشود و بهعنوان سطح غیرمفید در نظر گرفته میشود.
۳. محاسبه سطح حیاط خلوت
حیاط خلوت معمولاً فضایی باز یا نیمهباز است که برای تهویه و نورگیری استفاده میشود. محاسبه سطح این فضا بر اساس استانداردهای معماری خاص انجام میشود.
- ابعاد استاندارد حیاط خلوت: برای حیاط خلوت معمولاً حداقل طول و عرض معینی تعیین میشود، تا تهویه و نورگیری مناسب فراهم شود. این ابعاد میتوانند بر اساس نوع کاربری و قوانین محلی متفاوت باشند.
- محاسبه سطح خالص و ناخالص حیاط خلوت: سطح خالص حیاط خلوت به فضایی اشاره دارد که بهطور مستقیم برای تهویه و نورگیری قابل استفاده است، در حالیکه سطح ناخالص میتواند شامل دیوارها، فضای کنار دربها یا مسیرهای ورودی باشد.
- نحوه محاسبه در نقشهها: در نقشههای معماری، محاسبه سطح حیاط خلوت با استفاده از ابعاد دقیق آن در نظر گرفته میشود و معمولاً با مساحت کلی ساختمان جمع نمیشود، مگر اینکه قوانین خاصی برای آن منطقه وجود داشته باشد.
۴. نکات پایانی و ملاحظات قانونی
در ایران، مطابق با ضوابط شهرداری و نظام مهندسی، محاسبه سطح راهپله و حیاط خلوت باید طبق قوانین و دستورالعملهای شهرداری انجام شود و نیاز به تأییدیه ناظر دارد. به طور مثال، ممکن است شهرداریها سطح حیاط خلوت را جزو زیر بنای محاسباتی ساختمان حساب نکنند، به شرطی که آن فضا مسقف نباشد و به عنوان فضای باز تلقی گردد.
۱. راهپلهها
راهپله به عنوان مسیری برای دسترسی میان طبقات مختلف، باید به صورت اصولی طراحی شود. این بخش از ساختمان باید نه تنها از لحاظ ابعاد و فضای کافی، بلکه از نظر ایمنی و دسترسی آسان، استاندارد باشد.
الف) اصول محاسبه سطح راهپله
برای محاسبه سطح راهپله، موارد زیر مد نظر قرار میگیرد:
- عرض راهپله: طبق ضوابط شهرداری، عرض راهپله در ساختمانهای مسکونی معمولاً حداقل ۹۰ سانتیمتر است. البته در ساختمانهای بزرگتر یا ساختمانهای عمومی، این مقدار ممکن است بیشتر شود.
- ارتفاع هر پله (ریز): ارتفاع پله نباید از ۱۸ سانتیمتر بیشتر باشد.
- عمق پله (کف پله): عمق کف پله باید حداقل ۳۰ سانتیمتر باشد تا افراد به راحتی بتوانند روی پلهها گام بردارند.
- محاسبه تعداد پلهها: تعداد پلهها براساس ارتفاع کل طبقه (معمولاً ۳ متر) و ارتفاع هر پله (مثلاً ۱۸ سانتیمتر) محاسبه میشود.
ب) محاسبه مساحت راهپله
مساحت راهپله را میتوان با محاسبه سطح پلهها و سطح پاگرد بهدست آورد:
- سطح پلهها: تعداد پلهها را در عمق و عرض هر پله ضرب میکنیم.
- سطح پاگردها: طول و عرض پاگردها را محاسبه کرده و به مجموع مساحت پلهها اضافه میکنیم.
برای مثال، اگر یک راهپله شامل ۱۵ پله با عمق ۳۰ سانتیمتر و عرض ۱۰۰ سانتیمتر باشد:
سطحپلهها=تعدادپلهها×عمقپله×عرضپلهسطح پلهها = تعداد پلهها \times عمق پله \times عرض پلهسطحپلهها=تعدادپلهها×عمقپله×عرضپله
همچنین، اگر دو پاگرد با ابعاد ۱.۵ متر در ۱ متر داشته باشیم، مساحت آنها نیز محاسبه و به مجموع مساحت پلهها اضافه میشود.
ج) استانداردهای ایمنی
برای راهپله باید دستگیرهها و نردههای مناسب نصب شود. ارتفاع نرده معمولاً بین ۸۵ تا ۹۰ سانتیمتر توصیه میشود. همچنین، استفاده از مواد مقاوم در برابر لغزش برای کف پلهها ضروری است.
۲. حیاط خلوت
حیاط خلوت فضایی است که در برخی ساختمانهای مسکونی به منظور تهویه، روشنایی، و زیبایی به کار میرود. این فضا باید به گونهای طراحی شود که نور و هوای کافی را به اتاقها و فضاهای مجاور برساند.
الف) اصول طراحی و محاسبه حیاط خلوت
حیاط خلوت از لحاظ ابعاد باید استانداردهایی را رعایت کند. بسته به نوع کاربری و موقعیت ساختمان، این ابعاد میتواند متفاوت باشد. در ایران، حداقل عرض حیاط خلوت برای ساختمانهای مسکونی معمولاً ۲ متر و حداقل طول آن ۳ متر است.
ب) محاسبه مساحت حیاط خلوت
برای محاسبه مساحت حیاط خلوت، طول و عرض فضا در هم ضرب میشود. در صورتی که حیاط خلوت به صورت غیرمستطیلی باشد، محاسبه مساحت آن از طریق روشهای هندسی (مانند تقسیم به اشکال سادهتر) انجام میشود.
مساحتحیاطخلوت=طول×عرضمساحت حیاط خلوت = طول \times عرضمساحتحیاطخلوت=طول×عرض
ج) تاثیر حیاط خلوت بر روشنایی و تهویه
حیاط خلوتها معمولاً در ساختمانهای بلند برای ایجاد تهویه و روشنایی طبیعی در واحدهای داخلی به کار میروند. برای دسترسی بهتر به نور، ممکن است دیوارهای حیاط خلوت با مصالح شفاف یا رنگ روشن ساخته شود تا نور بیشتری وارد شود.
نتیجهگیری
برای محاسبه دقیق سطوح راهپله و حیاط خلوت، باید ابتدا به طراحی دقیق، سپس به اندازهگیری مساحت هر بخش، و در نهایت به بررسی قوانین و مقررات مرتبط توجه کنید.
راهپله و حیاط خلوت دو عنصر مهم در ساختمانهای مسکونی هستند که تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی و زیبایی ساختمان دارند. رعایت استانداردها و محاسبات دقیق در طراحی و اجرای این فضاها، ضمن فراهم کردن ایمنی، دسترسی و آسایش، ارزش افزودهای برای ساختمان ایجاد میکند.
نظرات شما