دکوراسیون داخلی سبک مدرن

جهت اجرای هر سبک از دکوراسیون بایستی به مبانی نظری آن توجه نموده و آن ها را به کار بست. مدرنیته و سبک مدرن از اواخر قرن بیستم فعالیت خود را با انقلاب صنعتی در اروپا آغاز کرد. در اولین نمایشگاه بین المللی کریستال پالاس یا قصر بلورین اثر جوزف پاکستون نمادی از معماری مدرن بود که در آن رنگ و بویی از سنت وجود ندارد . پس دکوراسیون داخلی در سبک مدرن نیز خود را از تمام ریشه ها و نمادهای سنتی جدا کرده است .

یکی از شعار های مهم در این سبک می تواند در تشخیص آن کمک کند : Less is more

در واقع تزئینات زیاد ، تعدد و تنوع رنگ ها ، اشیاء ثقیل و امثالهم مواردی هستند که در دکوراسیون مدرن جایی ندارند و سادگی لوازم و عملکردگرا بودن آن ها ، خطوط ساده و سطوح صاف مورد تایید می باشد . همچنین هر چیز تازه و نو را می توان در دسته مدرن جای داد زیرا مدرنیته به سمت جلو رفتن و حذف گذشته است . 

سادگی سبک مدرن باعث آرامش و آسایش بیشتری می شود به خصوص اگر خانه و فضای کوچکی در اختیار دارید ، جزئیات سبک مدرن به عدم آشفته شدن فضا کمک می کند. تمام اشکال در این سبک به شکل ساده و خام خود استفاده می شوند و هندسه های پیچیده مربوط به این روش نیست اما به طور کلی غالبا اشکال راست گوشه در این سبک به چشم می خورد.

رعایت کمپوزیسیون یا ترکیب بندی دقیق در چیدمان لوازم و مبلمان و تطبیق خطوط شکل دهنده آن ها با یکدیگر در اجرای این سبک بسیار مهم است . به عبارت دیگر عناصر در محیط بایستی ادامه دهنده یکدیگر بوده و با هم قاب های جذابی را برای بیننده تشکیل دهند. از امتداد خطوط در این دکوراسیون داخلی توسط ذهن خستگی و کسالت از انسان دور می شود.

پالت رنگی این سبک معمولا در مبلمان و عناصر معماری محیط محدود به رنگ های ملایم و خنثی و تنالیته های روشن رنگ ها با تعداد محدود در فضا می باشد و در اشیاء ریز تر و تابلو ها می توان از نقاشی هایی با رنگ های شارپ تر بهره برد . البته طرح نقاشی ها نیز بایستی با سبک مدرن همخوانی داشته باشد .

سبک های مینیمال ، پست مدرن ، معاصر و صنعتی شباهت هایی با سبک مدرن دارند که ممکن است تشخیص آن برای عموم افراد دشوار باشد اما متخصصان این حرفه به این تفاوت ها واقف بوده و آن ها را در نظر دارند . ما نیز جهت آگاهی بیشتر شما عزیزان در این مطلب به یک سری موارد اشاره می کنیم.

در سبک مینیمال ، دکوراسیون رو به کم و کمتر کردن اجزا می رود و هر آنچه را که بتواند از دایره دید حذف می کند . طرز چیدمان حداقل اشیاء در این سبک به گونه ای است که سادگی و کم اجزاء بودن را تحت الشعاع قرار ندهد . سطوح غالبا صاف و ساده و لوازم مانند نرده و ... با حداقل فریم و قاب در محیط قرار می گیرند . طرح و نقوش در این سبک به هیچ عنوان جایی ندارند اما بافت متریال ها چنانچه ناچیز باشند ، مانند بافت بتن و سیمان و آجر سفید مانعی ندارد.

رنگ ها در سبک مدرن ممکن است در اشیاء تزئینی متفاوت و جلوه گر باشند اما در اینجا یکنواختی حرف اول را می زند . پالت رنگی ما در محیط نهایتا پنج رنگ را می تواند در برگیرد که تنها یک یا دو رنگ غیرخنثی باشند که رنگ گیاهان خود یکی از آن ها می تواند باشد . رنگ های تیره مکمل کننده معمولا به صورت لکه های رنگی کوچکتر قرار می گیرند تا حجم آن ها فضا را سنگین نکند .

سبک صنعتی به جهت استفاده از وسایل جدید شاید مدرن تلقی شود اما در آن تمام اجزاء اکسپوز و نمایان و کلیت محیط نمایانگر پیشرفت صنعت و گاهی کمی زمخت می باشد . در این سبک دکوراسیون سادگی و آرامش و راحتی هدف نبوده و بیشتر به نمایش هیجانات موجود در صنایع می پردازند ، از این رو در خانه و ویلا ها چندان مطلوب نیست . به عنوان مثال دیزاین رستوران هایی که از آشپزخانه تا میز مشتریان را با لوازم صنعتی دکور می کنند .

اشیاء دکوراتیو و مبلمان و سایر اجزا مربوط به جریان انقلاب صنعتی به بعد هستند و می توان از لوازم به روز و همچنین ابزار نوستالژیک در این سبک بهره گرفت . اما چنانچه سایر المان های معماری سنتی نوستالژیک به محیط اضافه شوند ، تلفیق صورت گرفته است. گرچه آجر در صنعت جدید دستخوش تغییراتی شده و در آن نیز تحول رخ داده است اما نمی توان احساس آن در فضا را انکار کرد و آن را المانی صنعتی تلقی کرد.

در تصویر بالا اجزاء صنعتی با المان های نوستالژیک و سنتی ترکیب شده و تلفیقی از آن هاست.

پالت رنگی این سبک یادآور فضای کارگاهی و کارخانجات صنعتی و محصولات آن هاست و هر رنگی که در این راستا مثمر ثمر باشد ، قابل استفاده است . طیف گسترده ای از رنگ های خشن و خنثی تا رنگ های شاد و سرزنده در ترکیب بندی به کار می آیند . استفاده از لوازم طبیعی و بومی و گیاهان تا حدی که کاملا حس بودن در طبیعت را القا کند ، از گزینه های نادرست این شیوه می باشند .

سبک پست مدرن در معماری دسته بندی های متفاوتی دارد اما در دکوراسیون داخلی اینچنین نیست . از آنجا که پست مدرن بعد از مدرن شکل گرفته و پسا مدرن و پسا نوگرایی هم نامیده می شود ، در واقع به مبانی مدرن واکنش نشان می دهد و نقطه مقابل آن را موردتوجه قرار می دهد . چنانچه در سبک مدرن گذشته حذف و دورریختنی بود ، در پست مدرن احترام به سنت ها و تاریخ رنگ دوباره گرفت . استفاده از تزئینات بدون توجه چندان به عملکرد آن ها و برخی المان های قبل از مدرن در این سبک دیده می شود و یکنواختی و سادگی مدرن در آن اجرا نمی شود . البته نکته بسیار مهم این است که پست مدرن شکل و ظاهر دکوراسیون و معماری سنتی را به طور مستقیم استفاده نمی کند و مفاهیمی که در طراحی معماری سنتی مد نظر بوده را در قالبی جدید حفظ کرده و ارائه می دهد که این فرآیند از جذاب ترین نکات سبک پست مدرن می تواند باشد .

ترکیب بندی ها در این سبک به معماری سنتی و کلاسیک رجوع می کند و اعمال ساده کننده فضا خیلی کم تر از مدرن به کار می روند . تقارن و نظم که قبل از مدرن جزء ویژگی های اساسی دکوراسیون ها بود ، دوباره به کار رفت و بافت طبیعی موادی مانند آجر و چوب نیز مورد توجه هستند .

پالت رنگ های قابل استفاده شامل انواع مختلف رنگ هایی است که هارمونی و تطابق آن ها مختل نشود و حسی از سرزندگی و عدم خنثی بودن را در محیط به جریان درآورد . رنگ های گرم مانند تنالیته های نارنجی ، خاکی و سبز آبی در کنار نقوش اصیل استفاده فراوانی در دکوراسیون پست مدرن دارند .

معاصر به معنای نو به نو شدن است ؛ از این رو هم دستی بر مدرن دارد و هم می توان سبک های مختلف را معاصر کرد . در واقع کلمه مدرن که در اذهان به معنی نو تلقی می شود اشتباه بوده و عبارت صحیح آن معاصر می باشد . استفاده از اشکال بدیع ، مبلمان با طراحی های خلاقانه و پالت رنگی آزاد جزئی از موارد این سبک هستند.

 شاید بتوان گفت معاصر خود یک سبک خاص نیست ؛ بلکه فرآیندی است که بر سبک های دیگر تأثیر گذاشته و شکلی نو به آن ها می بخشد و در هر دوره و زمان متغیر می شود . بنابراین با قرارگیری المان ها و مبلمان مرتبط با هم که متناسب با زمانه باشد ، می توان ترکیبی نو را رقم زد. اگر هدف معاصر کردن یک سبک باشد ، در فرآیند معاصر کردن آن مفاهیم ارزشمند بوده و باید حفظ شوند.